Πλήθος κόσμου κατέκλυσε το πρωί της Κυριακής το κεντρικό μέγαρο του ΟΛΠ στον Πειραιά για να παραβρεθεί στη μεγάλη πολιτική - πολιτιστική εκδήλωση, που διοργάνωσε η Τομεακή Οργάνωση Πειραιά του ΚΚΕ, τιμώντας τα 96 χρόνια από την ίδρυση του ΚΚΕ. Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης ήταν ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, ενώ χαιρετισμό απηύθυνε ο γραμματέας της ΤΕ Πειραιάς του ΚΚΕ, Βαγγέλης Μαρούπας.
Εργατικές - λαϊκές οικογένειες του Πειραιά, άνεργοι, γυναίκες, νέοι, αλλά και εκπρόσωποι μιας σειράς σωματείων και μαζικών φορέων έδωσαν μαζικό «παρών» στην εκδήλωση, μετατρέποντάς την σε ένα μεγάλο πολιτικό και πολιτιστικό γεγονός για την πόλη. Εδωσαν με την παρουσία τους το στίγμα των ισχυρών, ακατάλυτων δεσμών που συνδέουν το λαό του Πειραιά με το κόμμα της εργατιάς, εδώ και 96 χρόνια.
Πριν από την εκδήλωση, οι ΤΟ Πειραιά και Πανεπιστημίου Πειραιά της ΚΝΕ και η ΟΒ ΑΕΝ πραγματοποίησαν προσυγκέντρωση μπροστά στο κτίριο που βρίσκεται ανάμεσα στις οδούς Μπουμπουλίνας και Ακτής Μιαούλη, εκεί όπου έγινε (από 17 ως 23 Νοέμβρη του 1918) το Ιδρυτικό Συνέδριο του ΣΕΚΕ (μετονομάστηκε σε ΚΚΕ στο 3ο Εκτακτο Συνέδριό του, το Δεκέμβρη του 1924). Χαιρετισμό απηύθυνε ο Μανώλης Ραπανάκης, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ και γραμματέας του ΤΣ Πειραιά της ΚΝΕ. Από εκεί οι νεολαίοι, με τις κόκκινες σημαίες τους και με το σύνθημα «9 δεκαετίες αγώνα και θυσία το ΚΚΕ στην πρωτοπορία», έκαναν μαχητική πορεία κατά μήκος του λιμανιού και έφτασαν στο κτίριο του ΟΛΠ.
Στο πλαίσιο της εκδήλωσης, φιλοξενήθηκε έκθεση πρωτότυπου υλικού από το αρχείο του ΚΚΕ, αναδεικνύοντας στιγμές - σταθμούς στη δράση των κομμουνιστών στον Πειραιά. Παράλληλα, ένα ξεχωριστό μάθημα Ιστορίας, πρώτα και κύρια για τη νεολαία, ήταν το θεατρικό δρώμενο που παρουσίασε η καλλιτεχνική ομάδα της ΤΕ Πειραιά του ΚΚΕ, που συγκροτήθηκε ακριβώς για τις ανάγκες της εκδήλωσης. Το δρώμενο βασίστηκε σε ιστορικά ντοκουμέντα από το αρχείο του ΚΚΕ και το Επιμορφωτικό Κέντρο «Χ. Φλωράκης», ενώ ακούστηκαν ποιήματα των Κ. Βάρναλη, Μπ. Μπρεχτ, Γ. Ρίτσου και Μ. Λουντέμη.
Η εκδήλωση περιελάμβανε ακόμα την προβολή βίντεο (μπορείτε να το δείτε στο πόρταλ «902.gr», στη διεύθυνση www.902.gr/node/55378), ενώ στο πλαίσιό της κυκλοφόρησε και η ανατύπωση της μπροσούραςπου εξέδωσε το 1945 η «Κομμουνιστική Οργάνωση Πειραιά» (όπως λεγόταν τότε η τοπική Κομματική Οργάνωση του ΚΚΕ) για το Δεκέμβρη του 1944.
Μελετάμε την Ιστορία μας, γινόμαστε πιο ικανοί στις σύνθετες απαιτήσεις της ταξικής πάλης
Εκτενή αποσπάσματα από την ομιλία του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δ. Κουτσούμπα, στην εκδήλωση της ΤΟ Πειραιά
 |
Ακολουθεί η συνέχεια της ομιλίας του Δ. Κουτσούμπα:
***
Αγαπητοί φίλοι και σύντροφοι
Οπως έχει ήδη ανακοινώσει η Κεντρική Επιτροπή από πέρσι, η πενταετία 2013 - 2018 είναι αφιερωμένη στον εορτασμό των 100 χρόνων από την ίδρυση του Κόμματός μας, που συμπληρώνονται το Νοέμβρη του 2018.
Επιδιώκουμε αυτή η μοναδική, ηρωική πορεία να αποτυπωθεί σε δραστηριότητες, εκδηλώσεις, πρωτοβουλίες, εκδόσεις, μελέτες ιστορικού, ιδεολογικού, μορφωτικού και πολιτιστικού περιεχομένου, έτσι ώστε ο λαός και ιδιαίτερα η νεολαία να γνωρίζει την Ιστορία, την προσφορά, τις θυσίες του ΚΚΕ για το δίκιο του λαού.
Μέσα από τη δράση του ΚΚΕ, να γνωρίσει τη σκληρή πορεία της ταξικής πάλης, την αναμέτρηση του «νέου» που γεννιέται και του παλιού που έχει «σαπίσει», αλλά δεν εξαφανίζεται, μετατρέπεται σε απόστημα, γι' αυτό και πρέπει να ανατραπεί οριστικά.
 |
Το ΚΚΕ τόλμησε και τολμά να μελετά το παρελθόν του, να βγάζει πολύτιμα συμπεράσματα, να διορθώνει τα λάθη του, να επεξεργάζεται τη στρατηγική του.
Με τη μελέτη της Ιστορίας μαθαίνουμε, για να γίνουμε καλύτεροι, πιο ικανοί, για να ανταποκριθούμε στις σύνθετες απαιτήσεις της ταξικής πάλης, να δώσουμε μαχητικά όλες μας τις δυνάμεις για την ισχυροποίηση του ΚΚΕ, που ο πρωτοπόρος ρόλος του προβάλλει διαχρονικά μέσα από τους εργατικούς, λαϊκούς αγώνες.
Αυτό αφορά άμεσα την εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα, τους νέους και τις νέες των λαϊκών οικογενειών, γιατί η διαρκής πάλη του ΚΚΕ σε κάθε ιστορική περίοδο πηγάζει από το στόχο της υπεράσπισης, της προώθησης των εργατικών, λαϊκών συμφερόντων.
Το ΚΚΕ, χωρίς διγλωσσίες, μιλά με τη γλώσσα της αλήθειας, της ειλικρίνειας, ανοιχτά. Ούτε μηδενίζει, ούτε ακυρώνει την Ιστορία του, την μελετά για να βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα, να διορθώσει λαθεμένες παλιότερες εκτιμήσεις, να εμπλουτίσει τη συλλογική του σκέψη, για να μπορέσει συνολικά το Κόμμα να δυναμώσει, να κατακτήσει ολοένα και μεγαλύτερη ικανότητα στην πάλη για την εκπλήρωση του ίδιου του βασικού σκοπού της ύπαρξής του, να οδηγήσει, δηλαδή, την εργατική τάξη στην κατάκτηση της εξουσίας της.
«Καρφί» στο μάτι αστών και οπορτουνιστών η σύγχρονη επαναστατική στρατηγική μας
 |
Αυτοί οι κάθε λογής αντίπαλοί μας δεν πρόκειται ποτέ να συμβιβαστούν με το ότι το ΚΚΕ άντεξε σε όλες τις καμπές της ταξικής πάλης, και αντέχει ακόμα, προχωράει μπροστά. Το ΚΚΕ, όχι μόνο δεν τα δίπλωσε στη δίνη της αντεπανάστασης, αλλά έβγαλε και πολύτιμα συμπεράσματα για τις αιτίες και τους παράγοντες των ανατροπών των σοσιαλιστικών χωρών.
Αυτό που τους ενοχλεί, που τους εξαγριώνει, είναι η ωρίμανση συλλογικά όλου του Κόμματος, η επεξεργασία από το ΚΚΕ σύγχρονης επαναστατικής στρατηγικής.
«Καρφί στο μάτι» των αστών και των οπορτουνιστών, είναι τα συμπεράσματα από τη μελέτη της Ιστορίας του Κόμματος, τα συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση. «Καρφί στο μάτι τους» είναι οι αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του, το ίδιο το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του.
Παρά τις ελλείψεις και τις αδυναμίες - που δεν ήταν αποκλειστικά δικές μας, αλλά αντανακλούσαν αδυναμίες του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος - το ΚΚΕ ποτέ δεν απαρνήθηκε το χαρακτήρα του ως επαναστατικό κόμμα της εργατικής τάξης.
 |
Το ΚΚΕ δεν εγκατέλειψε την κοσμοθεωρία του, όλα αυτά για τα οποία αγωνίζεται χρόνια τώρα, ούτε στα «πέτρινα χρόνια», τα χρόνια της σκληρής παρανομίας, των εκτελέσεων, της εξορίας, των βασανιστηρίων και των διώξεων, αλλά ούτε και το 1991, με την ανατροπή του σοσιαλισμού, όταν άλλοι έχαναν τη γη κάτω από τα πόδια τους και υποτάχτηκαν στην «παντοδυναμία» και την «αιωνιότητα» του καπιταλισμού.
Βεβαίως, δεν αρκεί μόνο η διακήρυξη της πάλης για το σοσιαλισμό. Σε κάθε ιστορική στιγμή, το ΚΚΕ πρέπει να μελετά τις συνθήκες και να επεξεργάζεται τη στρατηγική του, για να γίνεται πιο ικανό, πιο αποτελεσματικό σε αυτόν το στόχο.
Και στο ζήτημα αυτό, κάποιες φορές και με δική μας ευθύνη, επειδή οι λαϊκές ανάγκες ήταν πιεστικές, άλλες φορές γιατί ο αντίπαλος, το σύστημα, θέτει διλήμματα που αντιστοιχούν στις δικές του ανάγκες, στους δικούς του πολιτικούς στόχους, το ζήτημα του σοσιαλισμού παρουσιαζόταν ως ανεπίκαιρο, έμπαινε στην άκρη, επειδή δήθεν προέχει κάτι άλλο. `Η το εμφανίζουν ως κάτι που είναι για τη «δευτέρα παρουσία», όπως λένε και σήμερα κάποιοι που έχουν πλήρως συνθηκολογήσει με την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Πολύτιμα διδάγματα από τη μελέτη της Ιστορίας μας
 |
-- Ετσι λοιπόν, αν το δούμε πλέον υπό το πρίσμα της ιστορικής πείρας, η πάλη ενάντια στο φασισμό, για την απελευθέρωση από τον κατακτητή, η πάλη κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου, δεν πρέπει να απομακρύνουν από το προσκήνιο την πάλη για την κατάκτηση της εργατικής λαϊκής εξουσίας, την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού, χωρίζοντας σε στάδια την πάλη, με πρώτο μια κυβέρνηση της εθνικής ενότητας και της αποκατάστασης μιας προωθημένης έστω κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, που το μόνο που φέρνει στο κίνημα, είναι τακτική απαράδεκτων συμβιβασμών. Χάσιμο χρόνου για το λαό και το κίνημα και κέρδισμα χρόνου, αντίστοιχα, από την αστική τάξη και τους ιμπεριαλιστές συμμάχους της.
-- Η πάλη αργότερα για την αντιμετώπιση των συνεπειών του μετεμφυλιακού κράτους, η αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών, η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, δεν σημαίνει απαραίτητα στρατηγική και τακτική συνεργασίας με την αστική τάξη, τμήματά της έστω και τα αντίστοιχα κόμματά της, για να έχουμε δημοκρατικές κυβερνήσεις αποκατάστασης των αστικών δημοκρατικών ελευθεριών, αντί του σωστού, η πάλη αυτή να δένεται άρρηκτα και να ενσωματώνεται στην πάλη για την οριστική κατάργηση του συστήματος που γεννά όλα αυτά τα αρνητικά και την οικοδόμηση μιας νέας σοσιαλιστικής κοινωνίας, με τους εργάτες, το λαό στην εξουσία.
 |
-- Κι όπως όλοι και όλες ξέρουμε, μετά τη χούντα ήταν η «επάρατος δεξιά» που έπρεπε να φύγει από την κυβέρνηση για να έρθει μια άλλη πιο προοδευτική κυβέρνηση, για «αλλαγή», η οποία τάχα θα γινόταν το «σκαλοπάτι» για να πάει ο λαός στο ΚΚΕ, που θα άνοιγε το δρόμο για το σοσιαλισμό και μάλιστα με προσδιορισμένη ημερομηνία, αφού «στις 18 θα είχαμε σοσιαλισμό», όπως έλεγε το γνωστό σύνθημα του '81, το άνοιγμα για τον «τρίτο δρόμο», που αποδείχτηκε πιο σκληρός καπιταλιστικός μονόδρομος, με άρωμα ΠΑΣΟΚ.
-- Και μετά, ανάλογα τις συνθήκες, κάθε φορά ήταν η σοσιαλδημοκρατική «αλλαγή» που έπρεπε να προστατευθεί, για να μην ξαναέρθουν οι εξορίες, τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων, για να μην έρθει ξανά η ΝΔ, η δεξιά. Κι ύστερα αφού η «δημοκρατική παράταξη» ξεπουλούσε αγώνες, «άντε βουρ» να πάμε σε άλλη εκδοχή του δικομματισμού, με ανανεωμένους ηγέτες, μπας και γίνει κάτι.
 |
-- Πάντα, λοιπόν, κάτι θα βρίσκεται και πάντα κάτι θα επινοείται, μέσω του οποίου θα γίνεται προσπάθεια να ασκηθεί πίεση στο εργατικό λαϊκό κίνημα, στις πιο γνήσιες αγωνιστικές ριζοσπαστικές δυνάμεις, που συμπαρατάσσονται με το ΚΚΕ, στο ίδιο το ΚΚΕ, προκειμένου να παραιτηθεί από το Πρόγραμμά του, από τους στόχους του, από την πάλη του για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας, του σοσιαλισμού - κομμουνισμού, εντασσόμενο στη λογική ανάληψης κυβερνητικής θεσούλας, συμμετοχής σε κυβερνήσεις στο έδαφος του καπιταλισμού. Ανομολόγητος στόχος τους να πάρει ανάσα, για μια ακόμα φορά στην Ιστορία της, η αστική τάξη, να ανασυντάξει τις δυνάμεις της και να περάσει σε νέα επίθεση ενάντια στο λαό και τα δικαιώματά του, όσα βέβαια έχουν απομείνει μετά την οικονομική κρίση και τα μνημόνια διαρκείας της ΕΕ.
-- Ιδιαίτερα σήμερα, μαζί με τη βαθιά κρίση, ήρθαν τα μνημόνια, που με τη σειρά τους, όπως μας λένε διάφοροι, αναστέλλουν την πάλη για ριζικές αλλαγές, για την αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή συμμαχία και πάλη για την εργατική λαϊκή εξουσία, για το σοσιαλισμό, γιατί δήθεν προέχει η «εθνική σωτηρία» και μια κυβέρνηση, που τάχα θα καταργήσει τα μνημόνια, θα δώσει κάποια ψίχουλα ελεημοσύνης. Τι είχες Γιάννη μ', τι είχα πάντα...
Σε κάθε εποχή και ιστορική στιγμή, να μη χάνουμε από τα μάτια μας τον ταξικό αντίπαλο
Μοναδικό συμπέρασμα που πρέπει να φυλάμε σαν κόρη οφθαλμού, από όλη αυτήν την τεράστια πείρα του Κόμματός μας, είναι ότι, σε κάθε εποχή, σε κάθε ιστορική στιγμή, το ΚΚΕ, το εργατικό - λαϊκό κίνημα δεν πρέπει να χάνουν από τα μάτια τους τον ταξικό αντίπαλο, το κεφάλαιο, το μονοπώλιο, την εξουσία του, το σύστημα, όποιο πρόσωπο και αν έχει, όποιον κι αν χρησιμοποιεί ως πολιτικό προσωπικό του.
Είτε αυτός εμφανίζεται με το πρόσωπο της φασιστικής δικτατορίας, είτε με το πρόσωπο της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Είτε είναι ο εξωτερικός εισβολέας, είτε η εγχώρια πλουτοκρατία και τα κόμματά της. Είτε εκπροσωπείται από τα παλιά κόμματα του πάλαι ποτέ δικομματισμού, όπως είναι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, είτε αναζητά και βρίσκει νέο πολιτικό υπηρετικό προσωπικό, σε πρόσωπα νεοφώτιστων σωτήρων, δουλεμένων, όμως, από τα ίδια φθαρμένα υλικά του ΣΕΒ, του ΔΝΤ, του διεθνούς οπορτουνισμού, της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, δημιουργώντας το νέο διπολισμό.
Σε κάθε περίπτωση, μιλάμε για το κεφάλαιο, την εξουσία του και την πολιτική που υπηρετεί τα δικά του συμφέροντα και χρησιμοποιεί πότε το μαστίγιο, πότε το καρότο, πότε και τα δύο, σε βάρος πάντα του λαού.
Να γιατί χρειάζεται, κάθε φορά, η πρωτοπόρα πάλη του ΚΚΕ για τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα, για την αντιμετώπιση της φτώχειας και της ανεργίας, για την οργάνωση της αλληλεγγύης, για την προστασία των λαϊκών δικαιωμάτων και ελευθεριών, για την αλληλεγγύη και το διεθνισμό, για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας, να μην μπαίνει «κάτω από ξένη σημαία», αλλά να συνδέεται με τη συνεχή διαφώτιση, ενημέρωση του λαού, με την οργάνωση της πάλης του, ενάντια στις αιτίες που γεννούν και αναπαράγουν αυτά τα προβλήματα, για την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος, της εξουσίας των μονοπωλίων, την αποδέσμευση από τις διεθνείς λυκοσυμμαχίες της αστικής τάξης, όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ.
Καμιά συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς
Το ΚΚΕ στρέφει την προσοχή του στις εξελίξεις στην περιοχή μας που μυρίζουν στην κυριολεξία μπαρούτι. Και δεν είναι μόνον η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή, με την τουρκική προκλητικότητα και επιθετικότητα, αλλά και οι εξελίξεις στα Βαλκάνια και στην Ουκρανία, που εγκυμονούν νέες επικίνδυνες εξελίξεις για τον ελληνικό λαό, αλλά και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Ποια είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι σε αυτά; Από τη μία, εμπλέκει τη χώρα στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στο όνομα της γεωστρατηγικής «αναβάθμισης», ενώ, απ' την άλλη, συγκαλύπτει τον πραγματικό ρόλο των «συμμάχων» της χώρας, ΝΑΤΟ - ΗΠΑ - ΕΕ, οι οποίοι ενθαρρύνουν την τουρκική προκλητικότητα, αμφισβητούν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας και επεξεργάζονται νέα διχοτομικά σχέδια σε βάρος της Κύπρου.
Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης υπηρετεί τις επιδιώξεις της ελληνικής αστικής τάξης, η οποία αναπτύσσει αντιφατικές σχέσεις συνεργασίας και αντιπαλότητας με την τουρκική αστική τάξη.
Ποια είναι, από την άλλη, η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Τσιμουδιά για το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για τους σχεδιασμούς τους στην περιοχή.
Επαναλαμβάνει τα ίδια με την κυβέρνηση για «γεωπολιτική» αναβάθμιση της χώρας. Γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας όμως, εντός των λυκοσυμμαχιών του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και με τα κριτήρια που θέτει το ελληνικό κεφάλαιο, σημαίνει εμπλοκή της χώρας σε όλους τους τυχοδιωκτικούς σχεδιασμούς, σημαίνει παζάρια σε κυριαρχικά δικαιώματα, σημαίνει μεγάλους κινδύνους για τον ελληνικό λαό.
Αλήθεια, ποιο είναι το νόημα της δήλωσης του ΣΥΡΙΖΑ περί «νηφαλιότητας», με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις με την τουρκική προκλητικότητα; Να θυμίσουμε ότι και ο γγ του ΝΑΤΟ, όταν ήλθε στην Ελλάδα, μίλησε για «αυτοσυγκράτηση». Αυτές οι τοποθετήσεις αποτελούν «βούτυρο στο ψωμί» των ιμπεριαλιστικών σχεδίων.
Μόνο το ΚΚΕ απαντά ξεκάθαρα, χωρίς περιστροφές: Καμιά συμμετοχή στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Κανένας Ελληνας από τις Ενοπλες Δυνάμεις σε αποστολές εκτός συνόρων. Εξοδος από τους ιμπεριαλιστικούς αυτούς οργανισμούς.
Μόνο το ΚΚΕ καλεί τον ελληνικό λαό, μαζί με τους άλλους λαούς της περιοχής, να αντιπαλέψει τα σχέδια των ΝΑΤΟ - ΕΕ και των αστικών κυβερνήσεων. Και τονίζει ότι οι λαοί της περιοχής μπορούν να οικοδομήσουν σχέσεις αμοιβαίου οφέλους με σεβασμό στα κυριαρχικά δικαιώματα κάθε χώρας, αν αποτινάξουν τα δεσμά των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών και αν βαδίσουν σ' έναν άλλο δρόμο ανάπτυξης, όπου οι ίδιοι θα είναι κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουν.
Οχι σε «λύσεις» που φέρνουν την ίδια πολιτική από την πίσω πόρτα
Ολες αυτές οι εξελίξεις απαντούν στο ερώτημα γιατί το ΚΚΕ απαντά με σαφήνεια και κατηγορηματικότητα στους διάφορους προξενητάδες κυβερνητικής συμμετοχής και στήριξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Απαντούν και στα ερωτήματα και τις απορίες καλοπροαίρετων ανθρώπων που προσβλέπουν στο Κόμμα σαν εγγυητή σε μια κυβέρνηση με άλλες δυνάμεις που δεν τους έχουν και πολλή εμπιστοσύνη. Βέβαια, αφού δεν τους έχουν και πολλή εμπιστοσύνη, το καλό για το δικό τους συμφέρον είναι να σκεφτούν έγκαιρα, πριν είναι αργά και χτυπάνε εκ των υστέρων το κεφάλι τους στον τοίχο, να ενισχύσουν από τώρα τη δύναμη στην οποία έχουν τη μεγαλύτερη εμπιστοσύνη, για τη συνέπεια, την αγωνιστικότητα, τη σταθερότητα, την πραγματική ελπίδα να ξημερώσει κάτι καλύτερο γι' αυτούς και τα παιδιά τους: Το ΚΚΕ.
Παραπέρα, ας σκεφτούν από τώρα:
Τι θα κάνει μια τέτοια κυβέρνηση, όταν θα απειλείται από μεγαλοεπιχειρηματίες, ότι θα βγάλουν τα κεφάλαιά τους στο εξωτερικό, όπως τους δίνει το δικαίωμα η ΕΕ, αν δεν πέσουν κι άλλο τα δικαιώματα των εργαζομένων, αν δεν πάρουν περισσότερα προνόμια;
Τι θα κάνει μια τέτοια κυβέρνηση με την απελευθέρωση των λιμανιών, με τη συρρίκνωση των ναυπηγείων και άλλων κρίσιμων κλάδων της ελληνικής οικονομίας, που αποτελούν αποφάσεις της ΕΕ;
Αλήθεια, τι θα κάνει μια τέτοια κυβέρνηση στο σχεδιασμό για περαιτέρω εμπλοκή της Ελλάδας στους σχεδιασμούς των ισχυρών στην Ανατολική Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή, όταν θα είναι δεμένη χειροπόδαρα στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ;
Αποδεικνύεται ότι και το ΝΑΤΟ, και η ΕΕ, και το τι κοινωνικο-οικονομικό σύστημα υπερασπίζεται η κάθε πολιτική δύναμη, είναι ζητήματα που καθορίζουν άμεσα τη ζωή του λαού και της νεολαίας μας και στα οποία θα κληθεί να απαντήσει κάθε κυβέρνηση που αποδέχεται το σημερινό πλαίσιο.
Η ίδια ζωή του λαού μας και η πορεία της χώρας μας δεν εξαρτώνται από δύο επιμέρους όρους, που κι αυτούς είναι αμφίβολο αν θα μπορέσεις να εγγυηθείς, αλλά από ένα σύνολο προγραμματικών στόχων, συνολικών ανατροπών και ρήξεων με όρους εργατικής λαϊκής εξουσίας. Σε μια τέτοια εξουσία, σε μια τέτοια διακυβέρνηση, το ΚΚΕ θα δώσει το «παρών».
Και ας αφήσουν ορισμένοι από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ότι θα πάνε στην ΕΕ για να συγκρουστούν και να την αλλάξουν. Εδώ δε συγκρούονται με τον Μητσοτάκη και τον Ντινόπουλο, δε συγκρούονται με το θεσμικό πλαίσιο στην τοπική διοίκηση, φέρνουν στην Περιφέρεια Αττικής τους προϋπολογισμούς του Σγουρού, προσφεύγουν εναντίον αποφάσεων που δικαιώνουν εργαζομένους, όπως στη Λάρισα, και θα συγκρουστούν με τα ευρωενωσιακά μονοπώλια, με την Κομισιόν, με τις κυβερνήσεις;
Αλήθεια, ποιον κοροϊδεύουν;
Γι' αυτό και σήμερα η λαϊκή απαίτηση να φύγουν αυτοί που έχουν φορτώσει το λαό με δεινά θα πρέπει να δώσει δυναμική στη μαζική λαϊκή δράση, με δραστική αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών, για ριζικές ανατροπές και να μην εγκλωβιστεί σε λύσεις που φέρνουν από την πίσω πόρτα την ίδια πολιτική, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Και που οδηγούν σε νέα χαμένα χρόνια, σε μεγαλύτερες απογοητεύσεις.
Οι εξελίξεις απαιτούν χειραφετημένο και ισχυρό εργατικό - λαϊκό κίνημα
Οι εξελίξεις, τα οξυμένα λαϊκά προβλήματα απαιτούν ένα χειραφετημένο ισχυρό αναγεννημένο εργατικό - λαϊκό κίνημα. Ο λαός έχει τη δύναμη να βάλει τη δική του σφραγίδα στις εξελίξεις, στην αναγέννηση του κινήματος, με τη συμμετοχή και την οργάνωσή του, να βαδίσει το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής.
Μόνο στο πλαίσιο αυτού του δρόμου μπορεί να βάζει εμπόδια, να καθυστερεί ή και να ανατρέπει αντιλαϊκές αποφάσεις, να παίρνει ανάσες.
Ας συμβάλλουμε με όλες μας τις δυνάμεις, έτσι ώστε η πανεργατική απεργία στις 27 του Νοέμβρη να έχει την ίδια και ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία με το πανελλαδικό συλλαλητήριο που οργάνωσε το ΠΑΜΕ και στο οποίο συμμετείχαν πάνω από 1.000 φορείς, εργατικά σωματεία, οργανώσεις αυτοαπασχολουμένων, φτωχών αγροτών, νεολαίας και γυναικών.
Το ΚΚΕ έτσι αντιλαμβάνεται την παρέμβαση του λαού στις εξελίξεις. Να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής, με τη συμμετοχή στα σωματεία και τους μαζικούς φορείς του λαού και της νεολαίας.
Μέσα από τη ζωντάνια, τη συμμετοχή, τη συζήτηση και τη διαπάλη μέσα στο κίνημα, μέσα από τη δημιουργία και νέων μορφών οργάνωσης και αγώνα, μπορεί πραγματικά ο λαός να βρει απαντήσεις στις αγωνίες του.
Να βρει το δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει για να δώσει λύση στα προβλήματά του, να επιβάλει ριζικές ανατροπές στην οικονομία και την εξουσία.
Η ισχυροποίηση του ΚΚΕ παντού είναι ο καθοριστικός παράγοντας για την αναγέννηση ενός τέτοιου κινήματος, την ενίσχυση της κοινωνικής συμμαχίας όλων όσοι υποφέρουν, ενάντια στα μονοπώλια και το καπιταλιστικό σύστημα.
Τα άλλα κόμματα και κυρίως εκείνα που μιλάνε στο όνομα του λαού και του κινήματος, εξαντλούν την παρέμβαση του λαού στις εκλογές, για να αποφασίζει ποια αντιλαϊκή κυβέρνηση θα του κάθεται κάθε φορά στο σβέρκο. Ενώ την ίδια στιγμή υπονομεύουν το κίνημα, τη μαζική συμμετοχή στους αγώνες. Στην πραγματικότητα, το φοβούνται, γιατί γνωρίζουν ότι ένα χειραφετημένο κίνημα θα βάλει και τους ίδιους στο στόχαστρο.
Ισχυρό ΚΚΕ, εγγύηση, δύναμη εμπιστοσύνης, ελπίδας, αντίστασης κι αγώνα
Απευθυνόμαστε σε όλους τους εργάτες και τις εργάτριες της βιομηχανίας, των άλλων κλάδων της οικονομίας. Στους χιλιάδες άνεργους και τις οικογένειές τους. Στους εργαζόμενους του δημόσιου τομέα, από όλους τους χώρους, ιδιαίτερα αυτούς που περνάνε δύσκολες μέρες στο σύστημα Υγείας - Πρόνοιας, κοινωνικών δομών και υπηρεσιών, στους εργαζόμενους σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης, στους συνταξιούχους, στους νέους και τις νέες που ψάχνουν δουλειά, στους φοιτητές, σπουδαστές, μαθητές, στους αυτοαπασχολούμενους ΕΒΕ, στους αγρότες, σε όλους όσοι μένουν στις πόλεις και τα χωριά της Ελλάδας, απ' άκρη σ' άκρη, και τους καλούμε σε συμπόρευση μαζί μας, χωρίς να ζητάμε κομματική ή πολιτική ταυτότητα από το χτες. Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα στους άνδρες και τις γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων, των Σωμάτων Ασφαλείας, άλλων τομέων του κρατικού μηχανισμού, όλους αυτούς που κατάγονται από λαϊκές οικογένειες, που ξέρουν από πρώτο χέρι τι εστί φτώχεια, ανεργία, δουλειά στο χωράφι, στο εργοστάσιο, στο γιαπί του μεροκαματιάρη πατέρα.
Απευθυνόμαστε σε όσους και όσες έχουν βγάλει συμπεράσματα από την πορεία των κυβερνητικών κομμάτων, που για 40 χρόνια κυβέρνησαν αυτόν τον τόπο. Οσους ακολουθούσαν το ΠΑΣΟΚ, ή τη ΝΔ, άλλα μικρότερα κόμματα και τους λέμε: Μην ψάχνετε για νέα υποκατάστατα αυτών των κομμάτων που χρεοκόπησαν, που τους γνωρίσαμε όλοι από την καλή και από την ανάποδη. Κάνετε αυτήν τη φορά το βήμα μπροστά, θαρρετά. Με το ΚΚΕ. Μαζί.
Εχουν εκπέσει τα φοβικά επιχειρήματα της συμφοράς για τα σπίτια που θα σας πάρουν δήθεν οι κομμουνιστές.
Τα σπίτια σάς τα παίρνουν αυτοί που κυβερνούν κι αυτοί που θέλουν να γίνουν νέοι χαλίφηδες στη θέση του χαλίφη.
Τις αποταμιεύσεις σάς τις ληστεύουν αυτοί που κυβέρνησαν και τους ξέρουμε καλά, όσο κι αν αλλάζουν προβιά και σήμερα κάποιοι ντύνονται «συριζαίοι».
Το ρεύμα το κόβουν όλοι αυτοί, τη ζωή μας την παίρνουν όλοι αυτοί, την σύνταξη μας την κόβουν όλοι αυτοί, μαζί.
Να τους γυρίσουμε πρέπει την πλάτη.
Γιατί εμείς, να πάρουμε πρέπει την εξουσία.
Εμπρός λοιπόν!
Οι μέρες που λαχταρήσαμε θα 'ρθουν!
Να κάνουμε την εργατική τάξη, το εργατικό λαϊκό κίνημα πραγματική «αξιωματική αντιπολίτευση» σήμερα, να ανοίξουμε το δρόμο για την εξουσία αύριο.
Με ισχυρό ΚΚΕ. Εγγύηση, δύναμη εμπιστοσύνης, ελπίδας, αντίστασης κι αγώνα.
Και στη Βουλή και στο λαό, στο κίνημα, παντού.
Από τον Πειραιά, την πόλη που ιδρυθήκαμε και δώσαμε όρκο ζωής και πίστης, αυτήν την υπόσχεση δίνουμε.
Ετσι θα συνεχίσουμε. Σταθερά μπροστά, δυναμικά!
