Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου «ΑΓΙΑ ΖΩΝΗ ΙΙ» της εταιρείας AGIA ZONI II NAFTIKI ETERIA που έγινε στις 10/9/2017 στην περιοχή της νήσου Αταλάντης (αγκυροβόλιο Πειραιά), έχει προκαλέσει σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον, με την πρόκληση πετρελαιοκηλίδας, που έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή στη Σαλαμίνα. Η ρύπανση αυτή πρέπει να κινητοποιήσει αμέσως το λαό της περιοχής, ενώ η κυβέρνηση οφείλει να πάρει τώρα μέτρα απορρύπανσης.
Οι ίδιες οι συνθήκες βύθισης του πλοίου πρέπει να διερευνηθούν. Είναι για παράδειγμα σοβαρό ζήτημα αυτό της επάνδρωσης του πλοίου, που βρισκόταν φορτωμένο με καύσιμα, αγκυροβολημένο με βάρδια μόλις δυο μέλη του πληρώματος.
Υπάρχουν σοβαρές ευθύνες, σε σχέση με τα μέτρα ασφαλείας και την αδειοδότηση μιας σειράς δραστηριοτήτων μεταφοράς και επεξεργασίας πετρελαιοειδών, μέσα σε ένα ιδιαίτερα πυκνό περιβάλλον, από άποψης κίνησης πλοίων, και ταυτόχρονα ιδιαίτερης σημασίας για εκατομμύρια κατοίκους του Λεκανοπεδίου.
Υπάρχουν, επίσης, ευθύνες για την ικανότητα του κρατικού μηχανισμού να προλαμβάνει και να αντιμετωπίζει τέτοιες καταστάσεις, ειδικά σε μια περιοχή που - με επίκεντρο το λιμάνι του Πειραιά - υπάρχει πολύ μεγάλη κίνηση πλοίων, πολλά από τα οποία είναι φορτωμένα με υλικό - που σε περίπτωση ατυχήματος – μπορούν να προκληθούν αρνητικές επιπτώσεις.
Επιβεβαιώνεται ότι -και σε αυτό τον τομέα- οι ανάγκες του λαού για προστασία από τέτοια φαινόμενα, δε χωράνε στις επιδιώξεις του κεφαλαίου για κερδοφορία. Ο κρατικός προϋπολογισμός, που απλόχερα δίνει δις ευρώ στο κεφάλαιο, είναι ιδιαίτερα φειδωλός όσον αφορά τις λαϊκές ανάγκες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, το υπουργείο Ναυτιλίας, μαζί με τους εφοπλιστές, συνεχίζουν την πολιτική των προκατόχων τους, σύμφωνα με την οποία όλα υποτάσσονται στο κέρδος, περιφρονώντας επιδεικτικά τους κανόνες ασφαλείας και αξιοπλοΐας των πλοίων.
Η βύθιση του δεξαμενόπλοιου φέρνει στις μνήμες τις μεγάλες περιβαλλοντικές καταστροφές που έχει η εξόρυξη πετρελαίου και η μεταφορά του, όταν αυτή γίνεται με γνώμονα το κέρδος. Απ’ το Exxon Valdez στην Αλάσκα μέχρι το πολύ πρόσφατο παράδειγμα της εξέδρας άντλησης πετρελαίου της BP, στο κόλπο του Μεξικό, που οδήγησε σε μια καταστροφή τεράστιας κλίμακας, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις σε εκατομμύρια εργαζόμενους, στην τοπική οικονομία, στο περιβάλλον.
Το ναυάγιο του δεξαμενόπλοιου στην Σαλαμίνα, αποδεικνύει πως το κίνητρο του κέρδους δεν μπορεί να συμβαδίσει με την προστασία της ζωής και της υγείας των εργαζόμενων, την προστασία του περιβάλλοντος. Γι’ αυτό και το εργατικό λαϊκό κίνημα πρέπει να συγκρουστεί με τις επιδιώξεις του κεφαλαίου και των αστικών κυβερνήσεων για παραχώρηση της εξόρυξης των εγχώριων υδρογονανθράκων σε πολυεθνικούς μονοπωλιακούς ομίλους. Ας σκεφτεί ο καθένας την έκταση και τις επιπτώσεις μιας καταστροφής σε μια εξέδρα άντλησης πετρελαίου π.χ. δυτικά της Πελοποννήσου ή Νότια της Κρήτης.
Καλούμε τους εργαζόμενους και το λαό της περιοχής να απαιτήσει από την κυβέρνηση να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα για την άμεση αντιμετώπιση της ρύπανσης. Η πλοιοκτήτρια εταιρεία να αναλάβει το κόστος, έτσι ώστε να μη μετακυλιστεί στο λαό.
Διεκδικούμε την επαρκή στελέχωση των σχετικών κρατικών υπηρεσιών και τον ουσιαστικό έλεγχο της εργοδοτικής ευθύνης, από ελεγκτικούς μηχανισμούς, για τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων ασφάλειας, σε κάθε πλοίο και λιμάνι, για τη διασφάλιση της προστασίας των εργαζομένων, της δημόσιας υγείας, του περιβάλλοντος, από ενδεχόμενα ατυχήματα μεγάλης έκτασης.
Καλούμε τους εργαζόμενους γενικότερα να αντισταθούν στα αναπτυξιακά σχέδια κυβέρνησης και άρχουσας τάξης, που θυσιάζουν την υγεία, το περιβάλλον και γενικότερα τα δικαιώματα των εργαζόμενων στο βωμό της καπιταλιστικής κερδοφορίας, να παλέψουν για ανάπτυξη με κριτήριο τις ανάγκες τους, που απαιτεί έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο, αυτόν της εργατικής λαϊκής εξουσίας.
