Να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Το νομοσχέδιο δεν αφορά κάποιους ειδικούς.
Αφορά το σύνολο των κατοίκων και των εργαζομένων συνολικότερα σε κάθε
περιοχή.
Ρωτάμε λοιπόν γιατί έρχεται σήμερα, τώρα αυτό το νομοσχέδιο;
Ποιος ωφελείτε από αυτό;
Κύριοι το νομοσχέδιο, οι αλλαγές που προτείνει, η συνέχεια των προηγούμενων νομοσχεδίων που αφορούν την τοπική διοίκηση, είναι μέσα στα προαπαιτούμενα, μέσα στα μνημόνια που αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχω φορτώσει στο λαό. Σήμερα αλλά και πριν την κρίση.
Και θα εξηγηθούμε παρακάτω.
Είναι στοίχημα για το κεφάλαιο και για τις κυβερνήσεις του, η δημόσια διοίκηση να προσαρμοστεί στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου ώστε να βοηθηθεί να ξεπεράσει την κρίση του.
Δεν είναι όμως στόχος μόνο για όσες χώρες ή καπιταλιστική ανάπτυξη περνάει κρίση. Παραδείγματα του πως η τοπική διοίκηση ουσιαστικά εξυπηρετεί και γίνεται μέρος, παίζει ουσιαστικό ρόλο σ αυτή την ανάπτυξη έχουμε στην Ευρώπη και παγκόσμια, όχι τώρα αλλά διαχρονικά.
Πιο πράγμα είναι το ζητούμενο. Πως η μηχανή του δημοσίου θα δουλεύει υπέρ του κεφαλαίου. Αυτό σε συνθήκες κρίσης επιταχύνεται.
Ο Κλεισθένης 1 είναι κάτι καινούριο; Προφανώς και δεν παίρνει έπαινο ευρεσιτεχνίας. Είναι η συνέχεια των προηγούμενων αλλαγών στην τοπική διοίκηση. Από το 1995 και μετά, όπου μια σειρά ζητήματα, υπηρεσίες που μέχρι τότε ήταν στην ευθύνη του κράτους έχουν αποκεντρωθεί, χωρίς τους αντίστοιχους κρατικούς πόρους, φορτώνοντας συνεχώς νέα βάρη στην πλάτη του λαού με ξεκάθαρο στόχο την σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υγεία, η καθαριότητα κ.ά.
Ο Καποδίστριας με το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ έλεγε εγώ θα τον αλλάξω. Ήρθε η ΝΔ συνέχισε να τον εφαρμόζει. Ο Καλλικράτης πάλι με το ΠΑΣΟΚ. Συνέχισε να τον εφαρμόζει η ΝΔ. Τώρα ο Κλεισθένης με τον ΣΥΡΙΖΑ που και πάλι η ΝΔ λέει ότι αν θα έρθει στην κυβέρνηση θα τον αλλάξει.
Με απλή αναγωγή ξέρουμε τι θα γίνει!
Είναι κάλπικη η αντιπαράθεση ΠΕΔΑ ΕΝΠΕ όσο αναφορά την απλή αναλογική. Θέλουμε και από αυτό το βήμα να καταγγείλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που βάζοντας ως προμετωπίδα, γιατί κόπτεται, την απλή αναλογική θέλει να κρύψει όλα τα υπόλοιπα που
περνάει μέσα και από αυτό το νομοσχέδιο. Και εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας από την αρχή. Υπερασπιζόμαστε την απλή αναλογική, ακριβώς για την ουσία της, την ισοτιμία της ψήφου. Ώστε να αποτυπώνεται η όποια λαϊκή βούληση. Όμως εδώ προσπαθούν, και όσοι υπερασπίζονται αυτή τη γραμμή, προσπαθείτε να κρύψετε την ουσιαστική συμφωνία σας με την ουσία του νομοσχεδίου, που δεν είναι άλλη από το πώς σήμερα θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πως η ανάπτυξη, η καπιταλιστική ανάπτυξη που όλοι πλην ΚΚΕ κλείνεται σε όλες τις πτώσεις, θα εξυπηρετηθεί καλύτερα και από την τοπική διοίκηση, χτυπώντας περαιτέρω την λαϊκή οικογένεια, τους εργαζόμενους και μικρούς αυτοαπασχολούμενους. Τελευταίο παράδειγμα η συμφωνία σας με το μάστερ πλαν της cosco.
Στην πράξη ΟΛΟΙ συμφωνείτε στα κύρια ζητήματα.
Δεν είμαστε όμως ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Δεν είναι το κύριο, ότι η κυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση που πχ κόβει συντάξεις, μισθούς, βάζει εμπόδια στην απεργία, πλειστηριάζει την πρώτη κατοικία, την έπιασε ο πόνος και θέλει τη γνώμη του λαού. Ότι τάχατες την έπιασε ο πόνος, ποια; την κυβέρνηση που παίρνει άριστα και μπράβο και εύγε από παντού. ΕΕ, ΝΑΤΟ, Τραμπ, ΣΕΒ κ.ά. για τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει καλύτερα από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αλλά ούτε και η ΚΕΔΕ διαφωνεί στην καρδιά του νομοσχεδίου. Ίσα ίσα που θέλει αλλαγές να υπάρξουν περεταίρω και στο Σύνταγμα της χώρας, για το πώς θα γίνονται οι μπίζνες μεταξύ κεφαλαίου και τοπικής διοίκησης.
Ας δούμε όμως πλευρές του νομοσχεδίου.
Καταρχήν το ζήτημα πόροι, προσωπικό, μένουν συνειδητά έξω από το νομοσχέδιο, μια επιλογή που κάνει ξεκάθαρη την στόχευση για να επωμιστεί επιπλέον ο λαός τα βάρη, αναλαμβάνοντας μέσα από νέους φόρους την λειτουργία τους. Κάτι βέβαια που και σήμερα γίνεται με την ανταποδοτική λειτουργία μια σειρά αναγκών των δημοτών πλέον της κεντρικής φορολογίας.
Από το 2010 έχουν παρακρατηθεί 13 δις € από τους δήμους και 1,8 δις € από την περιφέρεια. Αντιλαμβάνεστε ότι μέσα από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς που καταρτίζονται τα επωμίζεται αυτά ο κάτοικος κάθε περιοχής μιας και τα ποσά αυτά ούτε διαγράφονται αλλά ούτε και έρχονται στο δήμο; Και φυσικά κανένας σας δεν τα διεκδικεί. Ούτε αυτή η δημοτική αρχή , ούτε οι προηγούμενες.
Έπειτα άρθρο 182, ακριβώς όπως σήμερα στο λογαριασμό της ΔΕΗ υπάρχει το ενιαίο ανταποδοτικό τέλος, θα προστεθεί άλλο ένα. Για την υπηρεσία πρασίνου που θα γίνει και αυτή ανταποδοτική. Δηλαδή εδώ μιλάμε για πραγματική αφαίμαξη του λαού, των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Μετακυλώντας την λειτουργία άλλης μιας υπηρεσίας στις πλάτες τους, στις πλάτες μας. Ξέρεται πόσο είναι αυτό για τον δικό μας δήμο; Με βάση τον προϋπολογισμό που ψηφίσατε για το τρέχον έτος θα πρέπει να βρούμε
………………. Εκ. € από τους δημότες. Να αυξήσουμε δηλαδή τα τέλη τουλάχιστον κατά ….. % ώστε να μπορέσει η υπηρεσία να λειτουργήσει για να καλύψει τις ανάγκες. Αν αυτό δεν είναι ληστεία τι είναι; Από το 2019 λοιπόν αύξηση των ανταποδοτικών τελών που ούτε κατά διάνοια δεν έχετε μειώσει τα 4 τελευταία χρόνια. Και αν δεν έχεις λεφτά; Στο βάθος ιδιωτικοποίηση, δάνειο και πάει λέγοντας. Γι αυτό η ΚΕΔΕ δε βγάζει άχνα, ήδη έχει συμφωνήσει.
Πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. 0€ για έργα. Αλλά λέει θα μπορείς να πάρεις δανεικά χρήματα από την ΕΕ, που βέβαια θα κοπούν από την ΣΑΤΑ, που έτσι και αλλιώς είναι αποψιλωμένη, και θα πληρώνει το κράτος δάνειο. Βέβαια σου δίνει και την εναλλακτική. Βάλε ανταποδοτικά. Η΄και εδώ αρχίζουν οι μεγάλες μπίζνες.
Άρθρο 176, 179, 180 ... …. …
Δηλαδή με βάση το νομοσχέδιο, οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης, εξοπλίζονται με νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, πιο αποφασιστικά τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής στην περιφέρεια, να κάνουν «πιο ελκυστικό» το χώρο για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων.
Παρά τα παράπονα των ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ ότι «δεν τρέχει ως θα έπρεπε» την αποκέντρωση, η κυβέρνηση, με σειρά από διατάξεις ανοίγει νέα πεδία για την άνθηση της επιχειρηματικότητας και την αποφασιστική συνδρομή της Τοπικής Διοίκησης σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς μονοπωλιακών ομίλων. Για παράδειγμα: Μπαίνουν σε προτεραιότητα ζητήματα όπως αυτά της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, διαχείριση των απορριμμάτων, επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων.
Προχωρά σε σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση παλιών. Αυτό κατά τη γνώμη μας το προαναγγέλλουν και το προδικάζουν σειρά από διατάξεις, όπως αυτές της κατηγοριοποίησης των δήμων, καθώς και άλλες που φέρνουν σειρά αλλαγών στην κατανομή των ΚΑΠ και τα κριτήρια που εισάγονται, π.χ. "ίδια" έσοδα, επιχειρηματικότητα κ.λπ. Την ώρα που με βάση ψηφισμένο νόμο και το Μεσοπρόθεσμο οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι κατά 62% έως και το 2021 τουλάχιστον. Αυτό που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι της Τοπικής Διοίκησης να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική
χρηματοδότηση να έχει "χαρακτήρα εξισορρόπησης". Η κρατική χρηματοδότηση να συνεπικουρεί την επιχειρηματικότητα και την φοροεισπρακτική δεινότητα των δήμων.
Μιλάμε για την κατανομή χωρίς να συζητάμε για τους πόρους. Άρα εδώ συζητάμε επί της ουσίας για το που θα βρουν τα λεφτά οι δήμοι για να λειτουργήσουν. Ανταποδοτικότητα, επιχειρηματικότητα.
Και μην ξεχνάμε ότι αυτοί που τα φέρνουν αυτά δεν έχουν εφαρμόσει καν τον Καλλικράτη τουλάχιστον σ αυτά που χρωστάει το κράτος στους δήμους. Τα παρακρατηθέντα.
Σε άλλο άρθρο. 193 μακροχρόνια μίσθωση δημόσιας περιουσίας με απαλλαγή από κάθε φόρο, τέλος ή δικαίωμα Δημοσίου.
Άρθρο 193, 194, 195. Νομοθετούν μια δήθεν αυτοτελή υπηρεσία με την κύρια αρμοδιότητα σε διορισμένο και με θητεία ανώτερο κρατικό υπάλληλο που προέρχεται από το μητρώο στελεχών, κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών και σειράς από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης, που ανεξάρτητα από ετικέτες και καινοφανή ονόματα που τους δίνουν, στόχο έχουν την απρόσκοπτη υλοποίηση της γενικής αντιλαϊκής πολιτικής και πυρήνα της την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το δόγμα "έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας" είναι καινοφανές και αναδεικνύεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, που στόχο έχουν, όπως διάσπαρτα αναφέρεται, "τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ" και τη "διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.", και αφού η Τοπική Διοίκηση είναι μέρος του αστικού κράτους και υπηρετεί συντεταγμένα την ιδία πολιτική.
Εδώ εντάσσονται και οι διατάξεις για το Οικονομικό Παρατηρητήριο, καθώς και αυτές για τον "λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ". Κύριο εδώ είναι ότι παραμένει η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στον λογαριασμό επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον, αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει - σε προγραμματική συμφωνία με τον εκάστοτε δήμο - το σχέδιο, δηλαδή, συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόρους, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.! Συνεπώς, μεταξύ "Σκύλλας και Χάρυβδης" καταλαβαίνετε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο.
Και σε όλα αυτά θέλουν και την βούλα, την συναίνεση του κόσμου. Γι αυτό λέει θα υπάρχει η δημοτική επιτροπή διαβούλευσης, που θα αποτελείται από μια σειρά φορείς και τα λοιπά που τι θα κάνουν όλοι αυτοί, θα έχουν συμβουλευτικές αρμοδιότητες. Άρθρο 78. Η κοροϊδία έχει και τα όριά της. Θα καλούνται όλοι αυτοί, να συζητήσουν πάνω σε ένα αντιλαϊκό πλαίσιο, να πούνε γνώμη γιατί, για το πόσο σφιχτή θα είναι η θηλιά που θα τους περάσουν στο λαιμό.
Ή θεσπίζεται στο άρθρο 159 και επόμενα ο θεσμός του δημοτικού διαμεσολαβητή. Όπου στο τέλος συγκροτείται ένα σώμα από όλους τους δήμους που θα υπάρχει ως εθνικό
συμβούλιο διαμεσολάβησης με πρόεδρο λέει τον υπουργό εσωτερικών. Καμία ουσία. Βάλαμε τον λύκο να φυλλάει τα πρόβατα. Είναι καραμπινάτη προσπάθεια καναλιζαρίσματος των προβλημάτων, των αντιδράσεων. Διαμεσολαβητές, διαβουλεύσεις και τελικά τα δημοτικά συμβούλια να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Μια τρύπα όμως που ανοίγει με κριτήριο το πώς το μεγάλο κεφάλαιο θα βγει από την κρίση του, πως θα βρει διέξοδο να επενδύσει τα λιμνάζοντα κεφάλαιά του, όχι προφανώς για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μιας και αυτό είναι ασυμβίβαστο στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης, αλλά για να μπορέσει να αβγατίσει τα κέρδη του.
Αλλά έχει ενδιαφέρον και το άρθρο για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Προφανώς με συμβουλευτικό χαρακτήρα, δηλαδή αν και εφόσον, που θα σου στείλει πίσω και την ερώτηση που θα μπαίνει αν δεν είναι αρεστή, λέγοντας σου πως πρέπει να την συντάξεις. Και βέβαια τόσο δημοκρατικά θα γίνεται λέει το δημοψήφισμα, όχι τον πρώτο χρόνο, όχι τον τελευταίο, όχι σε καιρό εθνικών εκλογών ούτε βέβαια σε καιρό ευρωεκλογών. Είναι πραγματικά να γελάει κανείς.
Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις δεν θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού
Απορρίπτουμε και την παλιά και τη νέα κόπια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν και εξελίσσονται, ούτε έφεραν ούτε θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Καμία φιλολαϊκή τοπική ή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χέρια και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
Είμαστε απέναντι στις αντιδραστικές αλλαγές. Με αυτήν τη θέση, που αφορά τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που πλήττονται, επιδιώκουμε την οργάνωση της πάλης, τη διεκδίκηση, την εναντίωση σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές. Αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια την οργάνωση της πάλης για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου και ΕΕ.
* Λέμε όχι στον παλιό και τον νέο κύκλο των αντιδραστικών ανατροπών στην Τοπική Διοίκηση.
* Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της Υγείας - Πρόνοιας και Παιδείας, για την πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
* Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους, γιατί αυτό σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού. Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική και έμμεση φορολογία.
* Μόνιμη - σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
* Να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά δήμους και Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.
* Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες - πυρκαγιές - σεισμούς - άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα - ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
* Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κ.λπ.
Ρωτάμε λοιπόν γιατί έρχεται σήμερα, τώρα αυτό το νομοσχέδιο;
Ποιος ωφελείτε από αυτό;
Κύριοι το νομοσχέδιο, οι αλλαγές που προτείνει, η συνέχεια των προηγούμενων νομοσχεδίων που αφορούν την τοπική διοίκηση, είναι μέσα στα προαπαιτούμενα, μέσα στα μνημόνια που αυτή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις έχω φορτώσει στο λαό. Σήμερα αλλά και πριν την κρίση.
Και θα εξηγηθούμε παρακάτω.
Είναι στοίχημα για το κεφάλαιο και για τις κυβερνήσεις του, η δημόσια διοίκηση να προσαρμοστεί στις ανάγκες της καπιταλιστικής ανάπτυξης, στην ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου ώστε να βοηθηθεί να ξεπεράσει την κρίση του.
Δεν είναι όμως στόχος μόνο για όσες χώρες ή καπιταλιστική ανάπτυξη περνάει κρίση. Παραδείγματα του πως η τοπική διοίκηση ουσιαστικά εξυπηρετεί και γίνεται μέρος, παίζει ουσιαστικό ρόλο σ αυτή την ανάπτυξη έχουμε στην Ευρώπη και παγκόσμια, όχι τώρα αλλά διαχρονικά.
Πιο πράγμα είναι το ζητούμενο. Πως η μηχανή του δημοσίου θα δουλεύει υπέρ του κεφαλαίου. Αυτό σε συνθήκες κρίσης επιταχύνεται.
Ο Κλεισθένης 1 είναι κάτι καινούριο; Προφανώς και δεν παίρνει έπαινο ευρεσιτεχνίας. Είναι η συνέχεια των προηγούμενων αλλαγών στην τοπική διοίκηση. Από το 1995 και μετά, όπου μια σειρά ζητήματα, υπηρεσίες που μέχρι τότε ήταν στην ευθύνη του κράτους έχουν αποκεντρωθεί, χωρίς τους αντίστοιχους κρατικούς πόρους, φορτώνοντας συνεχώς νέα βάρη στην πλάτη του λαού με ξεκάθαρο στόχο την σταδιακή ιδιωτικοποίησή τους, το άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το μεγάλο κεφάλαιο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η υγεία, η καθαριότητα κ.ά.
Ο Καποδίστριας με το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ έλεγε εγώ θα τον αλλάξω. Ήρθε η ΝΔ συνέχισε να τον εφαρμόζει. Ο Καλλικράτης πάλι με το ΠΑΣΟΚ. Συνέχισε να τον εφαρμόζει η ΝΔ. Τώρα ο Κλεισθένης με τον ΣΥΡΙΖΑ που και πάλι η ΝΔ λέει ότι αν θα έρθει στην κυβέρνηση θα τον αλλάξει.
Με απλή αναγωγή ξέρουμε τι θα γίνει!
Είναι κάλπικη η αντιπαράθεση ΠΕΔΑ ΕΝΠΕ όσο αναφορά την απλή αναλογική. Θέλουμε και από αυτό το βήμα να καταγγείλουμε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που βάζοντας ως προμετωπίδα, γιατί κόπτεται, την απλή αναλογική θέλει να κρύψει όλα τα υπόλοιπα που
περνάει μέσα και από αυτό το νομοσχέδιο. Και εμείς θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας από την αρχή. Υπερασπιζόμαστε την απλή αναλογική, ακριβώς για την ουσία της, την ισοτιμία της ψήφου. Ώστε να αποτυπώνεται η όποια λαϊκή βούληση. Όμως εδώ προσπαθούν, και όσοι υπερασπίζονται αυτή τη γραμμή, προσπαθείτε να κρύψετε την ουσιαστική συμφωνία σας με την ουσία του νομοσχεδίου, που δεν είναι άλλη από το πώς σήμερα θα εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πως η ανάπτυξη, η καπιταλιστική ανάπτυξη που όλοι πλην ΚΚΕ κλείνεται σε όλες τις πτώσεις, θα εξυπηρετηθεί καλύτερα και από την τοπική διοίκηση, χτυπώντας περαιτέρω την λαϊκή οικογένεια, τους εργαζόμενους και μικρούς αυτοαπασχολούμενους. Τελευταίο παράδειγμα η συμφωνία σας με το μάστερ πλαν της cosco.
Στην πράξη ΟΛΟΙ συμφωνείτε στα κύρια ζητήματα.
Δεν είμαστε όμως ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ. Δεν είναι το κύριο, ότι η κυβέρνηση, αυτή η κυβέρνηση που πχ κόβει συντάξεις, μισθούς, βάζει εμπόδια στην απεργία, πλειστηριάζει την πρώτη κατοικία, την έπιασε ο πόνος και θέλει τη γνώμη του λαού. Ότι τάχατες την έπιασε ο πόνος, ποια; την κυβέρνηση που παίρνει άριστα και μπράβο και εύγε από παντού. ΕΕ, ΝΑΤΟ, Τραμπ, ΣΕΒ κ.ά. για τα αντιλαϊκά μέτρα που εφαρμόζει καλύτερα από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις.
Αλλά ούτε και η ΚΕΔΕ διαφωνεί στην καρδιά του νομοσχεδίου. Ίσα ίσα που θέλει αλλαγές να υπάρξουν περεταίρω και στο Σύνταγμα της χώρας, για το πώς θα γίνονται οι μπίζνες μεταξύ κεφαλαίου και τοπικής διοίκησης.
Ας δούμε όμως πλευρές του νομοσχεδίου.
Καταρχήν το ζήτημα πόροι, προσωπικό, μένουν συνειδητά έξω από το νομοσχέδιο, μια επιλογή που κάνει ξεκάθαρη την στόχευση για να επωμιστεί επιπλέον ο λαός τα βάρη, αναλαμβάνοντας μέσα από νέους φόρους την λειτουργία τους. Κάτι βέβαια που και σήμερα γίνεται με την ανταποδοτική λειτουργία μια σειρά αναγκών των δημοτών πλέον της κεντρικής φορολογίας.
Από το 2010 έχουν παρακρατηθεί 13 δις € από τους δήμους και 1,8 δις € από την περιφέρεια. Αντιλαμβάνεστε ότι μέσα από τους ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς που καταρτίζονται τα επωμίζεται αυτά ο κάτοικος κάθε περιοχής μιας και τα ποσά αυτά ούτε διαγράφονται αλλά ούτε και έρχονται στο δήμο; Και φυσικά κανένας σας δεν τα διεκδικεί. Ούτε αυτή η δημοτική αρχή , ούτε οι προηγούμενες.
Έπειτα άρθρο 182, ακριβώς όπως σήμερα στο λογαριασμό της ΔΕΗ υπάρχει το ενιαίο ανταποδοτικό τέλος, θα προστεθεί άλλο ένα. Για την υπηρεσία πρασίνου που θα γίνει και αυτή ανταποδοτική. Δηλαδή εδώ μιλάμε για πραγματική αφαίμαξη του λαού, των εργαζομένων και των αυτοαπασχολούμενων. Μετακυλώντας την λειτουργία άλλης μιας υπηρεσίας στις πλάτες τους, στις πλάτες μας. Ξέρεται πόσο είναι αυτό για τον δικό μας δήμο; Με βάση τον προϋπολογισμό που ψηφίσατε για το τρέχον έτος θα πρέπει να βρούμε
………………. Εκ. € από τους δημότες. Να αυξήσουμε δηλαδή τα τέλη τουλάχιστον κατά ….. % ώστε να μπορέσει η υπηρεσία να λειτουργήσει για να καλύψει τις ανάγκες. Αν αυτό δεν είναι ληστεία τι είναι; Από το 2019 λοιπόν αύξηση των ανταποδοτικών τελών που ούτε κατά διάνοια δεν έχετε μειώσει τα 4 τελευταία χρόνια. Και αν δεν έχεις λεφτά; Στο βάθος ιδιωτικοποίηση, δάνειο και πάει λέγοντας. Γι αυτό η ΚΕΔΕ δε βγάζει άχνα, ήδη έχει συμφωνήσει.
Πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων. 0€ για έργα. Αλλά λέει θα μπορείς να πάρεις δανεικά χρήματα από την ΕΕ, που βέβαια θα κοπούν από την ΣΑΤΑ, που έτσι και αλλιώς είναι αποψιλωμένη, και θα πληρώνει το κράτος δάνειο. Βέβαια σου δίνει και την εναλλακτική. Βάλε ανταποδοτικά. Η΄και εδώ αρχίζουν οι μεγάλες μπίζνες.
Άρθρο 176, 179, 180 ... …. …
Δηλαδή με βάση το νομοσχέδιο, οι φορείς της Τοπικής Διοίκησης, εξοπλίζονται με νέο θεσμικό πλαίσιο ώστε να συνδράμουν, σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, πιο αποφασιστικά τις ανάγκες κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας του κεφαλαίου. Να έχουν πιο ενεργό ρόλο στην εξειδίκευση της αντιλαϊκής πολιτικής στην περιφέρεια, να κάνουν «πιο ελκυστικό» το χώρο για την προσέλκυση κεφαλαίων και επενδύσεων.
Παρά τα παράπονα των ΚΕΔΕ - ΕΝΠΕ ότι «δεν τρέχει ως θα έπρεπε» την αποκέντρωση, η κυβέρνηση, με σειρά από διατάξεις ανοίγει νέα πεδία για την άνθηση της επιχειρηματικότητας και την αποφασιστική συνδρομή της Τοπικής Διοίκησης σε έργα και υποδομές που υπηρετούν στρατηγικούς σχεδιασμούς μονοπωλιακών ομίλων. Για παράδειγμα: Μπαίνουν σε προτεραιότητα ζητήματα όπως αυτά της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας και της προώθησης των ΑΠΕ, μεταφορές, διαχείριση των απορριμμάτων, επιχειρηματική αξιοποίηση φυσικών πόρων και δημοτικής γης από το τουριστικό και άλλο κεφάλαιο, η ληστρικά μακρόχρονη παραχώρηση σε επιχειρηματικούς ομίλους της δημοτικής ακίνητης περιουσίας και των υποδομών με συνοδεία προκλητικών φοροαπαλλαγών και διευκολύνσεων.
Μήπως σας λένε κάτι όλα αυτά;
Άρθρο 183. Κριτήρια κατανομής ΚΑΠ.
Προχωρά σε σταδιακή μεταφορά νέων φορολογικών βαρών στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών και νομιμοποίηση παλιών. Αυτό κατά τη γνώμη μας το προαναγγέλλουν και το προδικάζουν σειρά από διατάξεις, όπως αυτές της κατηγοριοποίησης των δήμων, καθώς και άλλες που φέρνουν σειρά αλλαγών στην κατανομή των ΚΑΠ και τα κριτήρια που εισάγονται, π.χ. "ίδια" έσοδα, επιχειρηματικότητα κ.λπ. Την ώρα που με βάση ψηφισμένο νόμο και το Μεσοπρόθεσμο οι ΚΑΠ παραμένουν καθηλωμένοι και μειωμένοι κατά 62% έως και το 2021 τουλάχιστον. Αυτό που στρατηγικά επιδιώκεται είναι οι πόροι της Τοπικής Διοίκησης να έχουν ως κύρια πηγή τους την ανταποδοτικότητα και την επιχειρηματικότητα και η κρατική
χρηματοδότηση να έχει "χαρακτήρα εξισορρόπησης". Η κρατική χρηματοδότηση να συνεπικουρεί την επιχειρηματικότητα και την φοροεισπρακτική δεινότητα των δήμων.
Μιλάμε για την κατανομή χωρίς να συζητάμε για τους πόρους. Άρα εδώ συζητάμε επί της ουσίας για το που θα βρουν τα λεφτά οι δήμοι για να λειτουργήσουν. Ανταποδοτικότητα, επιχειρηματικότητα.
Και μην ξεχνάμε ότι αυτοί που τα φέρνουν αυτά δεν έχουν εφαρμόσει καν τον Καλλικράτη τουλάχιστον σ αυτά που χρωστάει το κράτος στους δήμους. Τα παρακρατηθέντα.
Σε άλλο άρθρο. 193 μακροχρόνια μίσθωση δημόσιας περιουσίας με απαλλαγή από κάθε φόρο, τέλος ή δικαίωμα Δημοσίου.
Άρθρο 193, 194, 195. Νομοθετούν μια δήθεν αυτοτελή υπηρεσία με την κύρια αρμοδιότητα σε διορισμένο και με θητεία ανώτερο κρατικό υπάλληλο που προέρχεται από το μητρώο στελεχών, κάτω από τον έλεγχο του υπουργού Εσωτερικών και σειράς από άλλα διαχειριστικά όργανα ελέγχου και διαμεσολάβησης, που ανεξάρτητα από ετικέτες και καινοφανή ονόματα που τους δίνουν, στόχο έχουν την απρόσκοπτη υλοποίηση της γενικής αντιλαϊκής πολιτικής και πυρήνα της την ανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Το δόγμα "έλεγχος νομιμότητας και όχι σκοπιμότητας" είναι καινοφανές και αναδεικνύεται από σειρά ρυθμίσεων του νομοσχεδίου, που στόχο έχουν, όπως διάσπαρτα αναφέρεται, "τον έλεγχο συμμόρφωσης των ΟΤΑ" και τη "διαρκή αναβάθμιση της αποτελεσματικότητας της κρατικής εποπτείας κ.λπ.", και αφού η Τοπική Διοίκηση είναι μέρος του αστικού κράτους και υπηρετεί συντεταγμένα την ιδία πολιτική.
Εδώ εντάσσονται και οι διατάξεις για το Οικονομικό Παρατηρητήριο, καθώς και αυτές για τον "λογαριασμό εξυγίανσης των ΟΤΑ". Κύριο εδώ είναι ότι παραμένει η διάταξη που έχει περάσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι τυχόν προσφυγή των δήμων στον λογαριασμό επιτρέπεται μόνο αφού πρώτα έχουν εξαντλήσει τα περιθώρια αναζήτησης τραπεζικού δανεισμού τους. Αν οι τράπεζες δεν βρουν επενδυτικό ενδιαφέρον, αναλαμβάνει το υπουργείο Εσωτερικών να επιβάλει - σε προγραμματική συμφωνία με τον εκάστοτε δήμο - το σχέδιο, δηλαδή, συρρίκνωση υπηρεσιών, επιπλέον φόρους, απολύσεις, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ.! Συνεπώς, μεταξύ "Σκύλλας και Χάρυβδης" καταλαβαίνετε ποιος θα πληρώσει το μάρμαρο.
Και σε όλα αυτά θέλουν και την βούλα, την συναίνεση του κόσμου. Γι αυτό λέει θα υπάρχει η δημοτική επιτροπή διαβούλευσης, που θα αποτελείται από μια σειρά φορείς και τα λοιπά που τι θα κάνουν όλοι αυτοί, θα έχουν συμβουλευτικές αρμοδιότητες. Άρθρο 78. Η κοροϊδία έχει και τα όριά της. Θα καλούνται όλοι αυτοί, να συζητήσουν πάνω σε ένα αντιλαϊκό πλαίσιο, να πούνε γνώμη γιατί, για το πόσο σφιχτή θα είναι η θηλιά που θα τους περάσουν στο λαιμό.
Ή θεσπίζεται στο άρθρο 159 και επόμενα ο θεσμός του δημοτικού διαμεσολαβητή. Όπου στο τέλος συγκροτείται ένα σώμα από όλους τους δήμους που θα υπάρχει ως εθνικό
συμβούλιο διαμεσολάβησης με πρόεδρο λέει τον υπουργό εσωτερικών. Καμία ουσία. Βάλαμε τον λύκο να φυλλάει τα πρόβατα. Είναι καραμπινάτη προσπάθεια καναλιζαρίσματος των προβλημάτων, των αντιδράσεων. Διαμεσολαβητές, διαβουλεύσεις και τελικά τα δημοτικά συμβούλια να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Μια τρύπα όμως που ανοίγει με κριτήριο το πώς το μεγάλο κεφάλαιο θα βγει από την κρίση του, πως θα βρει διέξοδο να επενδύσει τα λιμνάζοντα κεφάλαιά του, όχι προφανώς για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών, μιας και αυτό είναι ασυμβίβαστο στον καπιταλιστικό τρόπο ανάπτυξης, αλλά για να μπορέσει να αβγατίσει τα κέρδη του.
Αλλά έχει ενδιαφέρον και το άρθρο για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Προφανώς με συμβουλευτικό χαρακτήρα, δηλαδή αν και εφόσον, που θα σου στείλει πίσω και την ερώτηση που θα μπαίνει αν δεν είναι αρεστή, λέγοντας σου πως πρέπει να την συντάξεις. Και βέβαια τόσο δημοκρατικά θα γίνεται λέει το δημοψήφισμα, όχι τον πρώτο χρόνο, όχι τον τελευταίο, όχι σε καιρό εθνικών εκλογών ούτε βέβαια σε καιρό ευρωεκλογών. Είναι πραγματικά να γελάει κανείς.
Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις δεν θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού
Απορρίπτουμε και την παλιά και τη νέα κόπια των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων στην Τοπική Διοίκηση. Οι διοικητικές αναδιαρθρώσεις που έγιναν και εξελίσσονται, ούτε έφεραν ούτε θα φέρουν ανάπτυξη προς όφελος του λαού. Καμία φιλολαϊκή τοπική ή περιφερειακή πολιτική δεν μπορεί να υπάρξει, όσο η γενική πολιτική παραμένει αντιλαϊκή. Καμιά ανάπτυξη για το λαό δεν μπορεί να εξασφαλιστεί σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, αν η κεντρική πολιτική είναι στα χέρια και στην εξουσία της αστικής τάξης και των κομμάτων της.
Είμαστε απέναντι στις αντιδραστικές αλλαγές. Με αυτήν τη θέση, που αφορά τους εργαζόμενους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα που πλήττονται, επιδιώκουμε την οργάνωση της πάλης, τη διεκδίκηση, την εναντίωση σε κυβέρνηση και τοπικές αρχές που στηρίζουν τις αντιδραστικές ανατροπές. Αυτό σημαίνει πρώτα και κύρια την οργάνωση της πάλης για τη συνολική ανατροπή της πολιτικής κεφαλαίου και ΕΕ.
* Λέμε όχι στον παλιό και τον νέο κύκλο των αντιδραστικών ανατροπών στην Τοπική Διοίκηση.
* Παλεύουμε για αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σύστημα στους βασικούς κοινωνικούς τομείς της Υγείας - Πρόνοιας και Παιδείας, για την πλήρη χρηματοδότηση από το κράτος.
* Αντιτασσόμαστε στη μεταφορά αρμοδιοτήτων που πρέπει να είναι στην ευθύνη του κεντρικού κράτους, γιατί αυτό σημαίνει μεταφορά του κόστους στις πλάτες του λαού. Να καταργηθεί κάθε είδους τοπική και έμμεση φορολογία.
* Μόνιμη - σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα για όλους τους εργαζόμενους.
* Να ανατραπεί το νομοθετικό πλαίσιο που καθιστά δήμους και Περιφέρειες πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας.
* Διεκδικούμε σχεδιασμό και υλοποίηση σε κεντρικό, περιφερειακό και τοπικό επίπεδο υποδομών και μηχανισμών δημόσιας προστασίας από πλημμύρες - πυρκαγιές - σεισμούς - άλλες καταστροφές από καιρικά φαινόμενα - ρύπανση και μόλυνση του νερού και του αέρα.
* Απαιτούμε δραστική αύξηση των κρατικών δαπανών από τον προϋπολογισμό για κοινωνική πολιτική, για ενίσχυση της λαϊκής οικογένειας, για τη λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών σε απορρίμματα, πράσινο κ.λπ.
